พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 6 หน้าที่ 103

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 6
<< | หน้าที่ 103 | >>

๑. งดอุโบสถแก่ปกตัตตภิกษุ ๒. งดปวารณาแก่ปกตัตตภิกษุ

๓. ทำการไต่สวน ๔. เริ่มอนุวาทาธิกรณ์

๕. ขอโอกาสภิกษุอื่น ๖. โจทภิกษุอื่น

๗. ให้ภิกษุอื่นให้การ ๘. ชักชวนกันก่อความทะเลาะ

ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์ไม่พึงระงับอุกเขปนียกรรม เพราะไม่เห็นว่าเป็นอาบัติแก่ ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ ๘ เหล่านี้แล (๔๓)









ของภิกษุที่สงฆ์พึงระงับอุกเขปนียกรรมเพราะไม่เห็นว่าเป็นอาบัติ



{๒๑๖} [๕๔] ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์พึงระงับอุกเขปนียกรรม เพราะไม่เห็นว่าเป็นอาบัติแก่ ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ คือ

๑. ไม่ให้อุปสมบท ๒. ไม่ให้นิสัย

๓. ไม่ใช้สามเณรอุปัฏฐาก ๔. ไม่รับแต่งตั้งเป็นผู้สั่งสอนภิกษุณี

๕. แม้ได้รับแต่งตั้งแล้วก็ไม่สั่งสอนภิกษุณี

ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์พึงระงับอุกเขปนียกรรม เพราะไม่เห็นว่าเป็นอาบัติแก่ภิกษุ ผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ เหล่านี้แล (๕)