พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7 หน้าที่ 290

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7
<< | หน้าที่ 290 | >>

๕. งดปาติโมกข์เพราะทิฏฐิวิบัติไม่มีมูลที่ภิกษุไม่ได้ทำ

๖. งดปาติโมกข์เพราะทิฏฐิวิบัติไม่มีมูลที่ภิกษุทำ

นี้เป็นการงดปาติโมกข์ไม่ชอบธรรม ๖ อย่าง

{๔๘๐} การงดปาติโมกข์ชอบธรรม ๖ อย่าง คือ

๑. งดปาติโมกข์เพราะสีลวิบัติมีมูลที่ภิกษุไม่ได้ทำ

๒. งดปาติโมกข์เพราะสีลวิบัติมีมูลที่ภิกษุทำ

๓. งดปาติโมกข์เพราะอาจารวิบัติมีมูลที่ภิกษุไม่ได้ทำ

๔. งดปาติโมกข์เพราะอาจารวิบัติมีมูลที่ภิกษุทำ

๕. งดปาติโมกข์เพราะทิฏฐิวิบัติมีมูลที่ภิกษุไม่ได้ทำ

๖. งดปาติโมกข์เพราะทิฏฐิวิบัติมีมูลที่ภิกษุทำ

นี้เป็นการงดปาติโมกข์ชอบธรรม ๖ อย่าง

{๔๘๑} การงดปาติโมกข์ไม่ชอบธรรม ๗ อย่าง คือ

๑. งดปาติโมกข์เพราะอาบัติปาราชิกไม่มีมูล

๒. งดปาติโมกข์เพราะอาบัติสังฆาทิเสสไม่มีมูล

๓. งดปาติโมกข์เพราะอาบัติถุลลัจจัยไม่มีมูล

๔. งดปาติโมกข์เพราะอาบัติปาจิตตีย์ไม่มีมูล

๕. งดปาติโมกข์เพราะอาบัติปาฏิเทสนียะไม่มีมูล

๖. งดปาติโมกข์เพราะอาบัติทุกกฏไม่มีมูล

๗. งดปาติโมกข์เพราะอาบัติทุพภาสิตไม่มีมูล

นี้เป็นการงดปาติโมกข์ไม่ชอบธรรม ๗ อย่าง

{๔๘๒} การงดปาติโมกข์ชอบธรรม ๗ อย่าง คือ

๑. งดปาติโมกข์เพราะอาบัติปาราชิกมีมูล

๒. งดปาติโมกข์เพราะอาบัติสังฆาทิเสสมีมูล