พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 4 หน้าที่ 119

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 4
<< | หน้าที่ 119 | >>

องค์แห่งการประณาม


[๘๑] ภิกษุทั้งหลาย อาจารย์พึงประณามอันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ คือ

๑. ไม่มีความรักอย่างยิ่งในอาจารย์

๒. ไม่มีความเลื่อมใสอย่างยิ่งในอาจารย์

๓. ไม่มีความละอายอย่างยิ่งในอาจารย์

๔. ไม่มีความเคารพอย่างยิ่งในอาจารย์

๕. ไม่มีความหวังดีอย่างยิ่งในอาจารย์

ภิกษุทั้งหลาย อาจารย์พึงประณามอันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ เหล่านี้

ภิกษุทั้งหลาย อาจารย์ไม่พึงประณามอันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ คือ

๑. มีความรักอย่างยิ่งในอาจารย์

๒. มีความเลื่อมใสอย่างยิ่งในอาจารย์

๓. มีความละอายอย่างยิ่งในอาจารย์

๔. มีความเคารพอย่างยิ่งในอาจารย์

๕. มีความหวังดีอย่างยิ่งในอาจารย์

ภิกษุทั้งหลาย อาจารย์ไม่พึงประณามอันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ เหล่านี้

ภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ ควรที่จะถูกประณาม คือ

๑. ไม่มีความรักอย่างยิ่งในอาจารย์

๒. ไม่มีความเลื่อมใสอย่างยิ่งในอาจารย์

๓. ไม่มีความละอายอย่างยิ่งในอาจารย์

๔. ไม่มีความเคารพอย่างยิ่งในอาจารย์

๕. ไม่มีความหวังดีอย่างยิ่งในอาจารย์

ภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ เหล่านี้ ควรที่จะถูกประณาม

ภิกษุทั้งหลาย อันเตวาสิกผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ ไม่ควรที่จะถูกประณาม คือ

๑. มีความรักอย่างยิ่งในอาจารย์

๒. มีความเลื่อมใสอย่างยิ่งในอาจารย์