พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 1 หน้าที่ 98

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 1 หน้าที่ 98

๔. มีไถยจิตปรากฏ

๕. ภิกษุจับต้อง ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้ไหว ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้เคลื่อนที่ ต้องอาบัติทุกกฏ

[๑๓๐] ภิกษุผู้ถือเอาของที่เขาไม่ได้ให้ ต้องอาบัติทุกกฏ ด้วยอาการ ๕ อย่าง

คือ

๑. ไม่ใช่ทรัพย์ที่มีผู้ครอบครอง

๒. สำคัญว่าเป็นทรัพย์ที่มีผู้ครอบครอง

๓. ทรัพย์มีค่าน้อย ราคา ๑ มาสก หรือน้อยกว่า ๑ มาสก

๔. มีไถยจิตปรากฏ

๕. ภิกษุจับต้อง ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้ไหว ต้องอาบัติทุกกฏ ทำให้เคลื่อนที่ ต้องอาบัติทุกกฏ



ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ

{๑๒๕} [๑๓๑] ๑. ภิกษุสำคัญว่าเป็นของของตน

๒. ภิกษุถือเอาด้วยวิสาสะ

๓. ภิกษุถือเอาเป็นของขอยืม

๔. ภิกษุถือเอาทรัพย์ที่เปรตครอบครอง

๕. ภิกษุถือเอาทรัพย์ที่สัตว์ดิรัจฉานครอบครอง

๖. ภิกษุสำคัญว่าเป็นของบังสุกุล

๗. ภิกษุวิกลจริต

๘. ภิกษุมีจิตฟุ้งซ่าน

๙. ภิกษุกระสับกระส่ายเพราะเวทนา

๑๐. ภิกษุต้นบัญญัติ