พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 2 หน้าที่ 236

@vinayo

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 2
<< | หน้าที่ 236 | >>

๓. ภิกษุผู้ช่วยอนุปสัมบันผู้สวดคัมภีร์ที่คล่องส่วนมาก สวด(ส่วนที่ ไม่คล่อง)พร้อมกันกับตน

๔. ภิกษุผู้ให้อนุปสัมบันที่สวดคลาดเคลื่อนไปสวดใหม่พร้อมกันกับตน

๕. ภิกษุวิกลจริต

๖. ภิกษุต้นบัญญติ

ปทโสธัมมสิกขาบทที่ ๔ จบ


๑ เยภุยฺเยน ปคุณํ คนฺถํ คัมภีร์ที่คล่องส่วนมาก หมายถึงว่า “ถ้าคาถา ๑ คาถา จำไม่ได้เสีย ๑ บาท ส่วนบาทที่เหลือจำได้” (สเจ เอกคาถาย เอโก ปาโท นาคจฺฉติ, อวเสสา อาคจฺฉนฺติ, อยํ เยภุยฺเยน ปคุณคนฺโถ นาม กงฺขา. ฏีกา ๓๗๑)