พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7 หน้าที่ 370

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7 หน้าที่ 370

ประกอบการค้าขาย ใช้ทาสทาสี

กรรมกรชายหญิงให้ปรนนิบัติ

ให้สัตว์ดิรัจฉานปรนนิบัติ ขายของสดและของสุก

ใช้สันถัตขนเจียมหล่อ

ต่อมา ภิกษุณีฉัพพัคคีย์ห่มจีวรสีเขียว

สีเหลือง สีแดง สีบานเย็น สีดำ สีแสด

สีชมพู จีวรไม้ตัดชาย มีชายยาว

มีชายเป็นลายดอกไม้ มีชายเป็นแผ่น สวมเสื้อ สวมหมวก

ต่อมา เมื่อภิกษุณี สิกขมานา สามเณรีถึงแก่มรณภาพ

ภิกษุณีสงฆ์เป็นใหญ่ในบริขารที่ภิกษุณีเป็นต้นนั้นมอบให้

เมื่อภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา

และใครอื่นปลงบริขารให้ ภิกษุสงฆ์เป็นใหญ่

ภิกษุณีอดีตภรรยานักมวยใช้ไหล่กระแทกภิกษุทุพพลภาพรูปหนึ่ง

ภิกษุณีรูปหนึ่งใช้บาตรใส่ทารกของหญิงคนหนึ่งที่แท้งออกมา

พระผู้มีพระภาคทรงกำหนดให้ภิกษุณีเมื่อพบภิกษุ

ต้องแสดงบาตรให้ดู ภิกษุณีรูปหนึ่งแสดงก้นบาตร

ภิกษุณีทั้งหลายเพ่งดูองคชาตของบุรุษที่เขาทิ้งไว้กลางถนน

ภิกษุทั้งหลายให้อามิสมากมายแก่ภิกษุณี

ภิกษุณีทั้งหลายมีอามิสเหลือเฟือ

ทรงอนุญาตให้ถวายเป็นของส่วนบุคคล

ทรงอนุญาตให้ภิกษุณีรับอามิสที่ภิกษุเก็บไว้มาบริโภคได้

และทรงอนุญาตให้ภิกษุรับอามิสที่ภิกษุณีทั้งหลาย

เก็บไว้มาบริโภคได้เช่นกัน

ภิกษุณีรูปหนึ่งมีระดู นั่งบ้าง นอนบ้าง ทำให้เสนาสนะ

เปื้อนโลหิต พระผู้มีพระภาคทรงอนุญาตผ้าผลัดเปลี่ยน

ทรงอนุญาตผ้าซับใน ทรงอนุญาตให้ใช้เชือกฟั่นผูกสะเอว

ในเวลาที่มีระดู ไม่ควรผูกไว้ตลอดเวลา