พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7 หน้าที่ 308

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7
<< | หน้าที่ 308 | >>

{๕๑๑} ท่านพระอุบาลีทูลถามว่า “ภิกษุผู้ถูกโจท พึงตั้งอยู่ในธรรมเท่าไร พระพุทธเจ้าข้า”

พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า “อุบาลี ภิกษุผู้ถูกโจท พึงตั้งอยู่ในธรรม ๒ อย่าง คือ

๑. ความจริง ๒. ความไม่ขุ่นเคือง









{๕๑๒} เรื่องในวันอุโบสถ ภิกษุผู้มีบาปถูกไล่ ๓ ครั้ง

ไม่ยอมออกไป ถูกพระโมคคัลลานะฉุดออกไป

เรื่องความอัศจรรย์ในพระธรรมวินัย

คือ มีการศึกษาไปตามลำดับ

เปรียบด้วยมหาสมุทรที่ต่ำลาดลึกลงตามลำดับ

พระสาวกไม่ละเมิดสิกขาบท

เปรียบด้วยมหาสมุทรมีปกติไม่ล้นฝั่ง

สงฆ์ย่อมขับไล่ผู้ทุศีลออก

เปรียบด้วยมหาสมุทรซัดซากศพขึ้นฝั่ง

วรรณะ ๔ มาบวชเป็นบรรพชิตแล้ว

ย่อมละชื่อและโคตรเดิม เปรียบด้วยแม่น้ำใหญ่

ไหลลงสู่มหาสมุทรแล้วย่อมละชื่อเดิม

ภิกษุจำนวนมากปรินิพพาน

เปรียบด้วยน้ำไหลลงมหาสมุทร