พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7 หน้าที่ 221

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7
<< | หน้าที่ 221 | >>

พระผู้มีพระภาคประทับที่เมืองโกสัมพี

พระเทวทัตทำกรรมเลวทราม เสื่อมจากฤทธิ์

กกุธโกฬิยเทพบุตรเข้าไปแจ้งข่าวแก่พระมหาโมคคัลลานะ

สงฆ์ลงปกาสนียกรรมพระเทวทัต

อชาตศัตรูกุมารถูกพระเทวทัตยุยงให้ปลงพระชนม์พระชนก

พระเทวทัตส่งบุรุษไปลอบปลงพระชนม์พระผู้มีพระภาคแต่ไม่สำเร็จ

พระเทวทัตกลิ้งศิลาหวังจะปลงพระชนม์พระผู้มีพระภาคด้วยตนเอง

สั่งให้คนปล่อยช้างนาฬาคิรีเพื่อทำร้ายพระผู้มีพระภาค

พระผู้มีพระภาคจึงทรงบัญญัติโภชนะที่คน ๓ คนพึงบริโภค

เพราะอำนาจประโยชน์ ๓ อย่าง

ต่อจากนั้น พระเทวทัตทูลขอวัตถุ ๕ ประการ

พยายามทำลายสงฆ์ การทำลายสงฆ์มีโทษหนัก

พระเทวทัตทำลายสงฆ์ ชักชวนภิกษุ ๕๐๐ รูปเข้าเป็นพรรค

พวกพาหนีไปอยู่ที่คยาสีสประเทศ พระผู้มีพระภาครับสั่งให้

พระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะไปตามภิกษุ ๕๐๐ รูปกลับ

ให้พวกภิกษุผู้ประพฤติตามภิกษุผู้ทำลายสงฆ์แสดงอาบัติถุลลัจจัย

เรื่ององค์ ๘ มี ๓ เรื่อง คือ

๑. ภิกษุผู้ควรเป็นทูตมีคุณสมบัติ ๘ อย่าง

๒. พระสารีบุตรประกอบด้วยคุณสมบัติของทูต ๘ อย่าง

๓. พระเทวทัตถูกอสัทธรรม ๘ อย่างครอบงำ

พระเทวทัตถูกอสัทธรรม ๓ อย่างครอบงำ

เรื่องอาการที่เรียกว่า “สังฆราชี” “สังฆเภท”