พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7 หน้าที่ 85

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 7
<< | หน้าที่ 85 | >>

ทรงอนุญาตให้รับประเคนดอกไม้ของหอม

ทรงอนุญาตสันถัตขนเจียมไม่ต้องอธิษฐาน

พระฉัพพัคคีย์ฉันอาหารโตก ทรงอนุญาตเชิงบาตร

พระฉัพพัคคีย์ฉันอาหารในภาชะเดียวกัน นอนเตียงเดียวกัน

เจ้าวัฑฒลิจฉวีสใส่ความพระทัพพะ

โพธิราชกุมารทูลนิมนต์พระผู้มีพระภาคมารับภัตตาหาร

ที่ปราสาทใหม่ พระผู้มีพระภาคไม่ทรงเหยียบผ้าขาว

นางวิสาขามิคารมาตานำหม้อน้ำปุ่มไม้ที่เช็ดเท้า

และไม้กวาดเข้าไปถวาย ทรงอนุญาตที่เช็ดเท้าศิลา

กรวด ศิลาฟองน้ำ ทรงอนุญาตพัดโบก พัดใบตาล

แส้ปัดยุง แส้จามรี พระฉัพพัคคีย์กั้นร่มเดินเที่ยว

ภิกษุรูปหนึ่งเป็นไข้ขาดร่มแล้วไม่มีความผาสุก

พระผู้มีพระภาคจึงทรงอนุญาตให้ใช้ร่มได้

กางร่มในเขตวัดได้ รวมเป็น ๓ เรื่อง

ทรงอนุญาตสิกกาสมมติ

ภิกษุรูปหนึ่งมีนิสัยเคี้ยวเอื้อง สมาคมหนึ่งจัดสังฆภัต

ทำเมล็ดข้าวตกเกลื่อน

ภิกษุรูปหนึ่งไว้เล็บยาว ภิกษุทั้งหลายใช้เล็บตัดเล็บ

นิ้วมือเจ็บ ตัดเล็บจนเลือดออก ทรงอนุญาตให้ตัดเล็บ

เสมอเนื้อ

พระฉัพพัคคีย์ขัดเล็บทั้ง ๒๐ เล็บ ภิกษุทั้งหลายไว้ผมยาว

ทรงอนุญาตมีดโกน หินลับมีด ปลอกมีด ผ้าพันมีด

เครื่องใช้โกน พระฉัพพัคคีย์แต่งหนวด ปล่อยหนวดไว้ยาว

ไว้เครายาว แต่งหนวดเป็นรูปสี่เหลี่ยม แต่งขนหน้าอก

แต่งขนหน้าท้อง แต่งหนวดเป็นเขี้ยวโง้ง โกนขนในที่แคบ