พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 6 หน้าที่ 77

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 6
<< | หน้าที่ 77 | >>

ภิกษุทั้งหลาย ปฏิสารณียกรรมประกอบด้วยองค์ ๓ เหล่านี้แล ที่จัดว่าเป็น กรรมชอบด้วยธรรม เป็นกรรมชอบด้วยวินัย และระงับดี









{๑๕๙} [๓๙] ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์เมื่อมุ่งหวัง พึงลงปฏิสารณียกรรมแก่ภิกษุผู้ประกอบ ด้วยองค์ ๕ คือ

๑. ขวนขวายเพื่อไม่ใช่ลาภของพวกคฤหัสถ์

๒. ขวนขวายเพื่อไม่ใช่ประโยชน์ของพวกคฤหัสถ์

๓. ขวนขวายเพื่ออยู่ไม่ได้แห่งพวกคฤหัสถ์

๔. ด่าบริภาษพวกคฤหัสถ์

๕. ยุยงพวกคฤหัสถ์ให้แตกกัน

ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์เมื่อมุ่งหวัง พึงลงปฏิสารณียกรรมแก่ภิกษุผู้ประกอบด้วย องค์ ๕ เหล่านี้แล ๑



{๑๖๐} ภิกษุทั้งหลาย สงฆ์เมื่อมุ่งหวัง พึงลงปฏิสารณียกรรมแก่ภิกษุผู้ประกอบด้วย องค์ ๕ อีกอย่างหนึ่ง คือ

๑. กล่าวติเตียนพระพุทธเจ้าแก่พวกคฤหัสถ์

๒. กล่าวติเตียนพระธรรมแก่พวกคฤหัสถ์

๓. กล่าวติเตียนพระสงฆ์แก่พวกคฤหัสถ์๑

๑ ติเตียนพระพุทธเจ้า,พระธรรม,พระสงฆ์แก่พวกคฤหัสถ์ หมายถึงติเตียนต่อหน้าพวกคฤหัสถ์ (วิ.อ. ๓/๓๙/ ๒๕๔)