พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 5 หน้าที่ 173

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 5
<< | หน้าที่ 173 | >>

{๑๒๖} [๓๒๕] ภิกษุทั้งหลาย กฐินมีปลิโพธ ๒ อย่าง มีอปลิโพธ ๒ อย่าง

ภิกษุทั้งหลาย ปลิโพธ ๒ อย่าง คือ

๑. อาวาสปลิโพธ (ความกังวลในอาวาสเพราะคิดจะกลับมา)

๒. จีวรปลิโพธ (ความกังวลในจีวรเพราะยังไม่ได้ทำจีวรหรือทำยังไม่เสร็จ)

ภิกษุทั้งหลาย อาวาสปลิโพธ คือ ในกรณีนี้ ภิกษุยังอยู่ในอาวาสนั้น หรือ หลีกไปแต่ผูกใจว่า “จะกลับ” อย่างนี้ชื่อว่าอาวาสปลิโพธ

ภิกษุทั้งหลาย จีวรปลิโพธ คือ ในกรณีนี้ ภิกษุยังไม่ได้ทำจีวรหรือทำ จีวรค้างไว้ หรือความหวังว่าจะได้จีวรยังไม่สิ้นสุดลง อย่างนี้ชื่อว่าจีวรปลิโพธ

ภิกษุทั้งหลาย กฐินมีปลิโพธ ๒ อย่างนี้แหละ

ภิกษุทั้งหลาย กฐินมีอปลิโพธ ๒ อย่าง คือ

๑. อาวาสอปลิโพธ (ไม่มีความกังวลในอาวาส)

๒. จีวรอปลิโพธ (ไม่มีความกังวลในจีวร)

ภิกษุทั้งหลาย อาวาสอปลิโพธ คือ ในกรณีนี้ ภิกษุหลีกไปจากอาวาส นั้น สละ คาย ปล่อยวาง ไม่ผูกใจ คิดว่า “จะไม่กลับมา” อย่างนี้ชื่อว่าอาวาส อปลิโพธ

๑ ปลิโพธ ในทางพระวินัย หมายถึงความกังวลที่เป็นเหตุให้กฐินยังไม่เดาะ คือยังรักษาอานิสงส์กฐินและ เขตแห่งจีวรกาล ตามกำหนดไว้ได้ ถ้าภิกษุหลีกไปโดยคิดว่า “จะไม่กลับมาอีก” จีวรปลิโพธขาดก่อน ในขณะที่อยู่ภายในสีมานั่นเอง อาวาสปลิโพธขาดในขณะเมื่อก้าวล่วงสีมาไปแล้ว (วิ.อ. ๓/๓๑๑/๑๙๘)