พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 4 หน้าที่ 206

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 4
<< | หน้าที่ 206 | >>

เรื่องให้คนทั้งบอดทั้งใบทั้งหนวกบรรพชา

เรื่องให้นิสสัยแก่อลัชชี เรื่องถือนิสสัยอลัชชี

เรื่องภิกษุผู้เดินทางไกลไม่ต้องถือนิสสัย

เรื่องภิกษุไข้ไม่ต้องถือนิสสัย

เรื่องภิกษุอยู่ป่าไม่ต้องถือนิสสัยจนกว่าอาจารย์ผู้ให้นิสสัยจะมา

เรื่องพระมหากัสสปะนิมนต์พระอานนท์มาสวดอนุสาวนา

เรื่องแย่งกันอุปสมบทก่อน

เรื่องอุปสมบทครั้งละ ๓ คนโดยมีอุปัชฌาย์รูปเดียว

เรื่องพระกุมารกัสสปะอายุไม่ครบ ๒๐ ปีอุปสมบท

เรื่องผู้ถูกโรคเบียดเบียนอุปสมบท

เรื่องถามอันตรายิกธรรมกับอุปสัมปทาเปกขะ

เรื่องสอนซ้อมก่อนถามอันตรายิกธรรม

เรื่องสอนซ้อมในท่ามกลางสงฆ์ เรื่องภิกษุโง่เขลาสอนซ้อม

เรื่องภิกษุยังไม่ได้รับสมมติสอนซ้อม

เรื่องวิธีสมมติภิกษุเป็นผู้สอนซ้อม

เรื่องห้ามผู้สอนซ้อมกับอุปสัมปทาเปกขะเดินมาพร้อมกัน

เรื่องคำขออุปสมบทเพื่อยกขึ้นเป็นภิกษุ

เรื่องญัตติจตุตถกรรมอุปสัมปทา เรื่องทรงอนุญาตให้บอกนิสสัย ๔

เรื่องทิ้งอุปสัมบันไว้ตามลำพัง

เรื่องภิกษุถูกสงฆ์ลงอุกเขปนียกรรมเพราะไม่เห็นอาบัติ

เรื่องภิกษุถูกสงฆ์ลงอุกเขปนียกรรมเพราะไม่ทำคืนอาบัติ

เรื่องภิกษุถูกสงฆ์ลงอุกเขปนียกรรมเพราะไม่สละทิฏฐิบาป ๑



๑ ชื่อเรื่องเหล่านี้ พระสังคีติกาจารย์ได้เก็บข้อความมากกล่าวเป็นคาถารวม ๑๗๒ เรื่อง แต่ในข้อความนั้น ๆ ในฉบับภาษาบาลีและฉบับภาษาไทยนี้ ไม่ได้ตั้งข้อไว้ทั้ง ๑๗๒ เรื่อง