พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 4 หน้าที่ 190

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 4
<< | หน้าที่ 190 | >>

๖๐. โคตเตนอนุสสาวนานุชานนา


ว่าด้วยทรงอนุญาตอุปสมบทกรรมโดยสวดระบุโคตรของอุปัชฌาย์


เรื่องพระมหากัสสปะนิมนต์พระอานนท์มาสวดนาค


{๑๓๙} [๑๒๒] สมัยนั้น ท่านพระมหากัสสปะมีอุปสัมปทาเปกขะ ท่านจึงส่งทูตไปใน สำนักพระอานนท์ให้นิมนต์ว่า “ท่านอานนท์จงมาสวดอุปสัมปทาเปกขะ นี้”

พระอานนท์ตอบไปว่า “กระผมไม่สามารถจะระบุนามของพระเถระ ได้ เพราะ พระเถระเป็นที่เคารพของกระผม”

ภิกษุทั้งหลายจึงกราบทูลเรื่องนี้ให้พระผู้มีพระภาคทรงทราบ

พระผู้มีพระภาครับสั่งว่า “ภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้สวดระบุโคตรได้”

๖๑. เทฺวอุปสัมปทาเปกขาทิวัตถุ


ว่าด้วยอุปสมบทอุปสัมปทาเปกขะ ๒ คนเป็นต้น


เรื่องแย่งกันอุปสมบทก่อน


{๑๔๐} [๑๒๓] สมัยนั้น ท่านพระมหากัสสปะมีอุปสัมปทาเปกขะ ๒ คน อุปสัมปทา เปกขะทั้ง ๒ เถียงกันว่า “ผมจักอุปสมบทก่อน ผมจักอุปสมบทก่อน”

ภิกษุทั้งหลายจึงกราบทูลเรื่องนี้ให้พระผู้มีพระภาคทรงทราบ

พระผู้มีพระภาครับสั่งว่า “ภิกษุทั้งหลาย เราอนุญาตให้สวดอุปสัมปทาเปกขะ ๒ คน ในอนุสาวนาเดียวกันได้”

๑ อุปสัมปทาเปกขะ คือ ผู้มุ่งจะบวชเป็นภิกษุ ผู้ประสงค์จะบวช
๒ หมายถึงไม่สามารถระบุชื่อของพระมหากัสสปะ ที่จะปรากฏอยู่ในคำสวดว่า “อายสฺมโต ปิปฺผลิสฺส อุปสมฺปทาเปกฺโข (อุปสัมปทาเปกขะของท่านปิปผลิ) (สารตฺถ.ฏีกา ๓/๑๒๒/๓๒๓) เพราะการระบุชื่อและ โคตรถือเป็นการแสดงความไม่เคารพ