พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 4 หน้าที่ 161

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 4
<< | หน้าที่ 161 | >>

องค์ ๕ แห่งภิกษุผู้ไม่ต้องถือนิสสัย


ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ พึงอยู่โดยไม่ต้องถือนิสสัย คือ

๑. รู้จักอาบัติ ๒. รู้จักอนาบัติ

๓. รู้จักอาบัติเบา ๔. รู้จักอาบัติหนัก

๕. มีพรรษาครบ ๕ หรือมีพรรษาเกิน ๕

ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ ๕ เหล่านี้แล พึงอยู่โดยไม่ต้องถือ นิสสัย (๑๐)

ปัญจกทสวาร จบ


องค์ ๖ แห่งภิกษุผู้ต้องถือนิสสัย


{๑๑๗} [๑๐๔] ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ ๖ จะพึงอยู่โดยไม่ต้องถือ นิสสัยไม่ได้ คือ

๑. ไม่ประกอบด้วยสีลขันธ์อันเป็นอเสขะ

๒. ไม่ประกอบด้วยสมาธิขันธ์อันเป็นอเสขะ

๓. ไม่ประกอบด้วยปัญญาขันธ์อันเป็นอเสขะ

๔. ไม่ประกอบด้วยวิมุตติขันธ์อันเป็นอเสขะ

๕. ไม่ประกอบด้วยวิมุตติญาณทัสสนขันธ์อันเป็นอเสขะ

๖. มีพรรษาหย่อน ๕

ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ ๖ เหล่านี้แล จะพึงอยู่โดยไม่ต้องถือ นิสสัยไม่ได้ (๑)

องค์ ๖ แห่งภิกษุผู้ไม่ต้องถือนิสสัย


ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยองค์ ๖ พึงอยู่โดยไม่ต้องถือนิสสัย คือ

๑. ประกอบด้วยสีลขันธ์อันเป็นอเสขะ

๒. ประกอบด้วยสมาธิขันธ์อันเป็นอเสขะ

๓. ประกอบด้วยปัญญาขันธ์อันเป็นอเสขะ