พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 3 หน้าที่ 205

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 3
<< | หน้าที่ 205 | >>

[๙๑๗] ก็ภิกษุณีใดให้สมณจีวรแก่ชาวบ้าน แก่ปริพาชก หรือปริพาชิกา ต้องอาบัติปาจิตตีย์





{๒๔๗} [๙๑๘] คำว่า ก็ ... ใด คือ ผู้ใด ผู้เช่นใด ฯลฯ นี้ที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ก็ ... ใด

คำว่า ภิกษุณี มีอธิบายว่า ชื่อว่าภิกษุณี เพราะเป็นผู้ขอ ฯลฯ นี้ที่พระผู้มี พระภาคทรงประสงค์เอาว่า ภิกษุณี ในความหมายนี้

ที่ชื่อว่า ชาวบ้าน ได้แก่ ผู้ครองเรือนคนใดคนหนึ่ง

ที่ชื่อว่า ปริพาชก ได้แก่ นักบวชชายคนใดคนหนึ่งผู้อยู่ในลัทธิปริพาชก ยก เว้นภิกษุและสามเณร

ที่ชื่อว่า ปริพาชิกา ได้แก่ นักบวชหญิงคนใดคนหนึ่งผู้อยู่ในลัทธิปริพาชิกา ยกเว้นภิกษุณี สิกขมานา และสามเณรี

ที่ชื่อว่า สมณจีวร พระผู้มีพระภาคตรัสหมายถึงผ้าที่ทำกัปปะแล้ว ภิกษุณี ให้ผ้านั้น ต้องอาบัติปาจิตตีย์





{๒๔๘} [๙๑๙] ๑. ภิกษุณีให้แก่มารดาบิดา

๒. ภิกษุณีให้เป็นของยืม

๓. ภิกษุณีวิกลจริต

๔. ภิกษุณีต้นบัญญัติ