พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 3 หน้าที่ 172

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 3
<< | หน้าที่ 172 | >>

{๒๐๓} [๘๖๒] ยังไม่ได้บอก ภิกษุณีสำคัญว่ายังไม่ได้บอก นั่งหรือนอนบนอาสนะ ต้องอาบัติปาจิตตีย์

ยังไม่ได้บอก ภิกษุณีไม่แน่ใจ นั่งหรือนอนบนอาสนะ ต้องอาบัติปาจิตตีย์

ยังไม่ได้บอก ภิกษุณีสำคัญว่าบอกแล้ว นั่งหรือนอนบนอาสนะ ต้องอาบัติ ปาจิตตีย์



ไม่ใช่ที่สำหรับนั่งขัดสมาธิ ต้องอาบัติทุกกฏ

บอกแล้ว ภิกษุณีสำคัญว่ายังไม่ได้บอก ต้องอาบัติทุกกฏ

บอกแล้ว ภิกษุณีไม่แน่ใจ ต้องอาบัติทุกกฏ

บอกแล้ว ภิกษุณีสำคัญว่าบอกแล้ว ไม่ต้องอาบัติ



ภิกษุณีต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ

{๒๐๔} [๘๖๓] ๑. ภิกษุณีบอกแล้วนั่งหรือนอนบนอาสนะ

๒. ภิกษุณีนั่งหรือนอนบนอาสนะที่เขาปูไว้ประจำ

๓. ภิกษุณีผู้เป็นไข้

๔. ภิกษุณีผู้มีเหตุขัดข้อง

๕. ภิกษุณีวิกลจริต

๖. ภิกษุณีต้นบัญญัติ