พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 3 หน้าที่ 169

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 3
<< | หน้าที่ 169 | >>

คำว่า จากไปโดยมิได้บอกเจ้าของบ้าน ความว่า ไม่บอกคนใดคนหนึ่งใน ตระกูลนั้นผู้รู้เดียงสา ก้าวพ้นชายคา ต้องอาบัติปาจิตตีย์ เดินล่วงเขตบ้านในที่แจ้ง







{๑๙๙} [๘๕๗] ยังไม่ได้บอก ภิกษุณีสำคัญว่ายังไม่ได้บอก จากไป ต้องอาบัติ ปาจิตตีย์

ยังไม่ได้บอก ภิกษุณีไม่แน่ใจ จากไป ต้องอาบัติปาจิตตีย์

ยังไม่ได้บอก ภิกษุณีสำคัญว่าบอกแล้ว จากไป ต้องอาบัติปาจิตตีย์



ที่ไม่ใช่ที่สำหรับนั่งขัดสมาธิ ต้องอาบัติทุกกฏ

บอกแล้ว ภิกษุณีสำคัญว่ายังไม่ได้บอก ต้องอาบัติทุกกฏ

บอกแล้ว ภิกษุณีไม่แน่ใจ ต้องอาบัติทุกกฏ

บอกแล้ว ภิกษุณีสำคัญว่าบอกแล้ว ไม่ต้องอาบัติ



ภิกษุณีต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ

{๒๐๐} [๘๕๘] ๑. ภิกษุณีไปโดยบอกแล้ว

๒. ภิกษุณีผู้นั่งบนอาสนะที่เคลื่อนย้ายไม่ได้

๓. ภิกษุณีผู้เป็นไข้

๔. ภิกษุณีผู้มีเหตุขัดข้อง

๕. ภิกษุณีวิกลจริต

๖. ภิกษุณีต้นบัญญัติ