พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 3 หน้าที่ 81

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 3
<< | หน้าที่ 81 | >>

{๙๙} บาตรที่เป็นนิสสัคคีย์ ภิกษุณียังไม่สละ ใช้สอย ต้องอาบัติทุกกฏ

บาตรที่ยังไม่เกินกำหนดราตรี ภิกษุณีสำคัญว่าเกินกำหนดแล้ว ต้องอาบัติ ทุกกฏ

บาตรที่ยังไม่เกินกำหนดราตรี ภิกษุณีไม่แน่ใจ ต้องอาบัติทุกกฏ

บาตรที่ยังไม่เกินกำหนดราตรี ภิกษุณีสำคัญว่ายังไม่เกินกำหนด ไม่ต้องอาบัติ





{๑๐๐} [๗๓๗] ๑. ภิกษุณีผู้อธิษฐานภายในอรุณขึ้น

๒. ภิกษุณีผู้วิกัปไว้ภายในอรุณขึ้น

๓. ภิกษุณีผู้สละให้ไปภายในอรุณขึ้น

๔. ภิกษุณีผู้มีบาตรสูญหายภายในอรุณขึ้น

๕. ภิกษุณีผู้มีบาตรฉิบหายภายในอรุณขึ้น

๖. ภิกษุณีผู้มีบาตรแตกภายในอรุณขึ้น

๗. ภิกษุณีผู้มีบาตรถูกโจรชิงเอาไปภายในอรุณขึ้น

๘. ภิกษุณีผู้มีบาตรถูกถือวิสาสะเอาไปภายในอรุณขึ้น

๙. ภิกษุณีผู้วิกลจริต

๑๐. ภิกษุณีผู้ต้นบัญญัติ



{๑๐๑} สมัยนั้น พวกภิกษุณีฉัพพัคคีย์ไม่ยอมคืนบาตรที่มีผู้สละให้ ภิกษุทั้งหลายจึง นำเรื่องนี้ไปกราบทูลพระผู้มีพระภาคให้ทรงทราบ พระองค์รับสั่งว่า “ภิกษุทั้งหลาย บาตรที่ภิกษุณีสละให้แล้วจะไม่คืนให้ไม่ได้ ภิกษุณีรูปใดไม่คืน ต้องอาบัติทุกกฏ”