พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 2
<< | หน้าที่ 598 | >>
อนาปัตติวาร
ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ
{๗๔๓} [๕๐๗] ๑. ภิกษุเก็บหรือใช้ให้เก็บรัตนะ หรือของที่สมมติว่าเป็นรัตนะใน อารามหรือในที่พักแล้วเก็บรักษาไว้ด้วยตั้งใจว่า “เจ้าของจะรับ คืนไป”
๒. ภิกษุถือวิสาสะเก็บของที่สมมติว่าเป็นรัตนะ
๓. ภิกษุถือเอาไปเป็นของยืม
๔. ภิกษุเข้าใจว่าเป็นของบังสุกุล
๕. ภิกษุวิกลจริต
๖. ภิกษุต้นบัญญัติ
รตนสิกขาบทที่ ๒ จบ