พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 2 หน้าที่ 576

พระไตรปิฏกฉบับมจร. เล่มที่ 2
<< | หน้าที่ 576 | >>

กรรมที่ทำถูกต้อง ภิกษุสำคัญว่าเป็นกรรมที่ทำไม่ถูกต้อง ไม่ให้ฉันทะ ลุก จากอาสนะจากไป ไม่ต้องอาบัติ



กรรมที่ทำไม่ถูกต้อง ภิกษุสำคัญว่าเป็นกรรมที่ทำถูกต้อง ต้องอาบัติทุกกฏ

กรรมที่ทำไม่ถูกต้อง ภิกษุไม่แน่ใจ ต้องอาบัติทุกกฏ

กรรมที่ทำไม่ถูกต้อง ภิกษุสำคัญว่าเป็นกรรมที่ทำไม่ถูกต้อง ไม่ต้องอาบัติ



ภิกษุต่อไปนี้ไม่ต้องอาบัติ คือ

{๗๒๒} [๔๘๓] ๑. ภิกษุจากไปด้วยคิดว่า “สงฆ์จักมีความบาดหมาง ทะเลาะ ขัดแย้งหรือวิวาทกัน”

๒. ภิกษุจากไปด้วยคิดว่า “สงฆ์จักแตกแยก จักร้าวราน”

๓. ภิกษุจากไปด้วยคิดว่า “สงฆ์จักทำกรรมโดยไม่เป็นธรรม แยก พวกกันทำ หรือทำแก่ภิกษุผู้ไม่ควรแก่กรรม”

๔. ภิกษุเป็นไข้จึงจากไป

๕. ภิกษุจากไปด้วยกิจที่จำเป็นของภิกษุผู้เป็นไข้

๖. ภิกษุปวดอุจจาระปวดปัสสาวะแล้วจากไป

๗. ภิกษุไม่ตั้งใจทำให้กรรมเสีย จากไปด้วยคิดว่าจะกลับมาอีก

๘. ภิกษุวิกลจริต

๙. ภิกษุต้นบัญญัติ